Biografie, 2015, In de Knipscheer
‘Wat ik maak, is wat ik ben: een mix,’ zegt fluitist Chris Hinze (1938) in een interview. Een treffende typering van het wezen van een van de meest getalenteerde en controversiële musici die Nederland ooit heeft gekend. En een van de raadselachtigste. Chris Hinze. Een biografie is een zoektocht naar de drijfveren van deze evenzeer bewonderde als verguisde componist, die bijna jaarlijks van muziekstijl wisselde en in de herfst van zijn carrière nog steeds even energiek en dwars is als een halve eeuw geleden, toen hij het succes van zijn barokplaten op de bühne met snoeiharde jazzfusion beantwoordde. Een eerste vingerwijzing naar de grilligheid die zijn ontdekkingsreis door de muziek zou kenmerken. Een soloavontuur waarin hij zich door niets en niemand van zijn koers liet afhouden, geen continent of genre onbeproefd liet en aan een indrukwekkend oeuvre bouwde dat hem naast drie Edisons de bijnaam ‘De Stanley en Livingstone van de muziek’ opleverde – en een lijst van medewerkers die tot de top van de muziekwereld zijn gaan behoren, onder wie John Lee en Gerry Brown, de Brecker Brothers, Charlie Mariano, Larry Coryell, Arto Tunçboyaci, Trilok Gurtu, Peter Tosh, Claron McFadden en Junkie XL.

Aan de hand van diepgaande gesprekken met Chris Hinze en tal van personen die hem van nabij meemaakten, schetst biograaf Kees Ruys een kleurrijk beeld van de carrière van een Indische dirigentenzoon, die na zijn kinderjaren op een Javaans landgoed en zijn eerste puberreisje naar Parijse jazzkelders maar één doel nastreefde: zelfstandig muzikant worden. De weg erheen was kronkelig, maar leerzaam. Voor Chris Hinze op zijn vierentwintigste besloot om dwarsfluit te gaan spelen, leidde hij als pianist een eigen dixielandorkest, begeleidde stripteasedanseressen en een Mexicaanse zanger in het Haagse nachtleven, speelde jazz voor Amerikaanse militairen en trok met een schlagerband door Duitsland. Een potpourri aan stijlen die de basis vormden voor de interculturele fusion die uiteindelijk zijn keurmerk zou gaan worden – en die hij zelf met ‘jazz’ bleef aanduiden: ‘Gewoon, improvisatie…’

Chris Hinze is een boek over een solitaire perfectionist die menigeen met zijn controledrift tot wanhoop dreef, maar ondertussen heimelijk bleef dromen van een teruggetrokken leven in de Himalaya. Een paradox die Hinze niet heeft opgelost, maar in muziek heeft omgezet.

Recensies:

Robin Gangadin op Hebban: *****

‘Het boek geeft een goed beeld van de veelzijdigheid van een van de meest getalenteerde, controversiële en misschien ook wel meest raadselachtige musici die Nederland ooit heeft gekend. Aan de hand van diepgaande gesprekken met Chris Hinze en tal van personen die hem van nabij meemaakten, schetst biograaf Kees Ruys een kleurrijk beeld van de carrière van een Indische dirigentenzoon, die na zijn kinderjaren op een Javaans landgoed in voormalig Nederlands-Indië en zijn eerste puberreisje naar Parijse jazzkelders maar één doel nastreefde: zelfstandig muzikant worden. […] De exclusief bij het boek uitgebrachte cd illustreert de veelzijdigheid van Chris Hinze als grote muzikale aanwinst.

Het boeiende van deze uitgave is de muzikale wisselwerking tussen de adembenemende beelden en de indringende muziek, afgewisseld met persoonlijke verhalen en anekdotes. […] Dat waarmee Hinze zich verrijkte uit de vreemde culturen werd voor hem het uiteindelijke concept voor zijn muzikale expressie en improvisatie. […] Kees Ruys is er absoluut in geslaagd om middels dit 608 pagina’s tellend werk op een niet mis te verstane wijze een overzicht te bieden van het leven en werk van Chris Hinze.’

Corrie Verkerk in Het Parool:

‘Biograaf Kees Ruys schetst een gedetailleerd en indringend portret van een van de meest markante musici van Nederland. Een openhartig boek, waarin niet alleen Hinzes carrière centraal staat, maar ook diens opmerkelijke familie en zijn spirituele, muzikale zwerftochten over de aardbol. Een boek ter inspiratie voor de echte (muziek)fan.’

Jazzcriticus Bert Jansma:

‘Een fascinerend boek over een muzikant die nooit zijn onderkomen heeft gezocht in een goed Nederlands ‘hokje’ en daardoor voor velen altijd dat ongrijpbare, mysterieuze om zich heen hield. Ik heb veel van zijn muzikale reizen kunnen volgen, maar Ruys’ biografie vertelt me het verbazende en unieke verhaal daarachter.’

Tineke de Nooij op NPO Radio 5 Nostalgia:

‘Een schitterend boek, echt niet te geloven!’

Peter de Rijk in Straatjournaal:

‘De carrière van Hinze kun je het best beschrijven als een muzikale wereldreis omdat hij letterlijk overal zijn inspiratie vandaan wist te halen. Zo lezen we over zijn avonturen op Jamaica met Peter Tosh, en in India, Japan en Tibet, waar hij de dalai lama mocht ontmoeten. Met maar liefst drie Edisons werd zijn muziek bekroond. Het mag dan ook een wonder heten dat biograaf Kees Ruys erin slaagde het lange en drukke leven van veelkunner en reiziger Hinze te boekstaven. Door de muzikant werd exclusief voor het boek de cd Kill Your Darlings samengesteld waarop veel opnamen staan die al lang niet meer verkrijgbaar zijn.’

Roger Nupie in De auteur:

‘Chris Hinze was een pionier: hij zette world music en new age op de kaart lang voor deze termen waren ingeburgerd. […] Net zoals Chris Hinze met een onvermoeibare vaart doorheen het leven, de wereld en muzikale genres raast, leest deze biografie als een trein. Kees Ruys heeft uitstekend werk geleverd met deze aaneenschakeling van anekdotes, getuigenissen van personen die Hinze van nabij meemaakten en diepgaande gesprekken met Hinze zelf, die zichzelf niet ontziet.’

Ria Warmerdam op NBD Biblion:

‘Dit verrassende en volle leven is mooi, rijk geïllustreerd en zeer compleet beschreven in deze biografie van reisschrijver en Indonesië-kenner Kees Ruys.’

Klaas Koopman in De Gooi- en Eemlander:

‘Deze maand verscheen een door Kees Ruys geschreven omvangrijke, zeer lezenswaardige biografie van Hinze met een cd die een indrukwekkend geluidsbeeld geeft van de musicus en componist.’